ഇനിയും..

ചത്തു മലച്ചയീ അക്ഷരങ്ങള്‍
നമുക്കിടയില്‍, കരിയുറുമ്പുകള്‍ പോലെ
ഒഴുകി പരക്കുന്നതെനിക്കിഷ്ടമേയല്ല.
നോക്കൂ…
പറഞ്ഞു തീര്‍ക്കട്ടെ, ഞാനീ
യനിഷ്ടങ്ങള്‍, നാളേയ്ക്കു മുമ്പേ.
പക്ഷേ…
പ്രണയം മരിച്ച വിരല്‍ത്തുമ്പിനാലേ
നീയെന്നെയിനിയും തലോടരുത്,
സൂചിമുനയിലെന്റെ ചോര പൊടിയുന്നു.
തുടുത്തു തുളുമ്പാത്ത നെഞ്ചിലേക്കിനിയും
നീയെന്നെ ചേര്‍ത്തുവെയ്ക്കരുത്,
മഞ്ഞുകട്ടയിലെന്റെ മനസ്സിടിയുന്നു.
മരവിച്ച ചുണ്ടുകളിനിയുമെന്റെ
ചുണ്ടിലമര്‍ത്തരുത്,
ചീഞ്ഞൊരിഷ്ടം ചവര്‍ക്കുന്നെനിയ്ക്ക്.
കുറുകിയുരുമ്മുന്ന പ്രേമഗീതങ്ങളെന്റെ
കാതിലിനിയും മൂളരുത്,
ഉരുക്കിയൊഴിച്ച വാക്കെന്റെ ചെവി മൂടുന്നു.
അടുത്തടുത്ത് മനസ്സ്തൊട്ടിരിക്കുമ്പോലെ
ചേര്‍ന്നിരിക്കാനിനിയുമൊരുങ്ങരുത്,
 കെട്ട ഗന്ധമെന്റെയുള്ള് മൂടുന്നു.
കണ്ണില്‍ നോക്കി മനസ്സ് കാണാ-
നിനിയും പറയരുത്,
കനല്‍ മൂടിയ പുകയിലെന്റെ കണ്ണ് കലങ്ങുന്നു.
ഏറെ പറഞ്ഞിട്ടും ഒന്നുണ്ടി-
നിയും പറഞ്ഞു തീരാതെ,
നിന്നെയെനിക്കേറെ ഏറെയിഷ്ടം