ഭാഗ്യക്കുറി

അല്ലെങ്കിലും ഇതിപ്പൊ ഒരു പതിവാ............ ഞാനൊരിത്തിരി വൈകിപ്പോയാല്‍ അന്നു ബസ് നേരത്തേ പോകും..... അമ്മ കാണാന്‍ വേണ്ടി തിരക്കു കൂട്ടി ഓടുകയൊക്കെ ചെയ്തെങ്കിലും എനിക്കറിയാമായിരുന്നു ഇന്നത്തെ കാര്യം പോക്കാണെന്ന്.... വിചാരിച്ചതു പോലെ തന്നെ ബസ് സ്റ്റോപ്പിലെത്തിയപ്പോള്‍ അതു ശുദ്ധ ശൂന്യം..... എന്നു പറയാന്‍ വയ്യ.... ബസ് സ്റ്റോപ്പിലിരിക്കുന്നു..... അടുത്ത കോളനിയിലെ സ്റ്റൈല്‍ മന്നന്‍...ജോ......... മഴയായതു കൊണ്ടാവാം ഇന്നു മണ്ണിലിറങ്ങിയത്..... സുനീതി പറയുന്നതു പോലെ ബൈക്കില്‍ പോവുമ്പോള്‍ കാണുന്ന ഗ്ലാമറൊന്നും അടുത്തു നിന്നും നൊക്കുമ്പോള്‍ ഇല്ല....എന്നാലും ഗമക്കൊരു കുറവും ഇല്ല...
സത്യം പറയാലോ വെറുതെയിരിക്കാന്‍ എനിക്കു തീരെ ഇഷ്ടമല്ല.... ഒരു സമാധാനവും ഇല്ലെന്നെ.......മനുഷ്യന്റെ സ്വസ്ഥത കളയാന്‍ ഓരോരോ പ്രശ്നങ്ങളിങ്ങനെ ഓടിയെത്തും..... ഇപ്പൊ തന്നെ ഇനി നേരം വൈകി ക്ലാസ്സിലെത്തുമ്പോള്‍ കിട്ടാന്‍ പോകുന്ന സ്വീകരണം ഓര്‍ത്താല്‍ പോരേ..... സുരേന്ദ്രന്‍ സാറിന്റെ വര്‍ത്തമാനം കേട്ടാല്‍ ആളെ കളിയാക്കുന്നതിലാണു ഡോക്ടറേറ്റ് എടുത്തതെന്നു തോന്നും.... കൂടെ ചിരിക്കാന്‍ കുറേ ഇളിച്ചികോതകളും... അമ്മ ആദ്യം വിളിച്ചപ്പോള്‍ തന്നെ എഴുന്നേറ്റാല്‍ മതിയായിരുന്നു....
എന്തായാലും ഇന്നത്തേക്കു കുശാലായി... പോരാത്തതിനു ഇന്നു രണ്ടു പരീക്ഷണങ്ങളും ഉണ്ട്.... ജീവിതം തന്നെ വലിയൊരു അഗ്നിപരീക്ഷണമാണിപ്പോള്‍...
ഇതിനൊക്കെ പുറമെ റെക്കോര്‍ഡ് എഴുതികഴിഞ്ഞില്ലേ...???? പടം വരച്ചു തുടങ്ങിയില്ലേ...???? എന്നൊക്കെ ചോദിച്ചു വന്നോളും ഓരോ സീനിയര്‍ ചേട്ടന്മാര്‍.... റാഗിങ്ങ് ആണത്രേ....കൊല്ലമൊന്നു കഴിഞ്ഞിട്ടും നിര്‍ത്താറായിട്ടില്ലാ......
ഇങ്ങനത്തെ സന്ദര്‍ഭങ്ങളിലൊക്കെയാണു ജീവിതം തന്നെ മടുത്തു എന്ന ഡയലോഗടിക്കാന്‍ എനിക്കു തോന്നാറുള്ളത്.....

വീട്ടിലെത്തിയാലും ഇല്ല ഒരു സമാധാനവും.... ഒരു 10 മിനുട്ടെങ്ങാനും കൂടുതല്‍
ടി വിയുടേയോ കമ്പ്യൂട്ടെറിന്റെയോ മുന്നിലെങ്ങാന്‍ ഇരുന്നുപോയാല്‍ പിന്നെ അമ്മയെക്കാള്‍ ഭേദം...ഭദ്രകാളിയാ..........
എരിതീയില്‍ എണ്ണയൊഴിക്കാനായി ഒരേട്ടനും.... അല്ലെങ്കിലും ജോലി കിട്ടിയതില്‍ പിന്നെ മൂപ്പര്‍ക്കിത്തിരി ഗമ കൂടുതലാ...
പിന്നെ ഉണ്ടൊരു മുത്തശ്ശി... എന്റെ മുന്നീന്നു മാറില്ല....എന്തു ചെയ്താലും കുറ്റം...പെണ്‍കുട്ടികള്‍ അങ്ങിനെ ചെയ്യരുത്...ഇങ്ങനെ ചെയ്യരുത്... അയ്യയ്യോ....
കാലം മാറി എന്നൊക്കെ വെറുതെ പറയുന്നതാ... പെണ്‍കുട്ടികള്‍ക്കെന്നും ഒരേ കാലം തന്നെ....കഷ്ടകാലം....
എന്റെ കഷ്ടപ്പാടില്‍ മുഴുകിയിരുന്ന ഞാന്‍ തിരിച്ച് ഈ ബസ്സ്റ്റോപ്പിലെത്തിയത് ആരോ തൊട്ടു വിളിച്ചപ്പോഴാണു. ഞാന്‍ ഞെട്ടിപ്പോയി..ആ ജോ ഇങ്ങനെ ചെയ്യുമോ... ഛേ...ആ സുനീതിക്കു പനി വരാന്‍ കണ്ട ഒരു സമയം... ഒരു ധൈര്യത്തിനു അവളും കൂടി വേണ്ടതായിരുന്നു.... അല്ലെങ്കില്‍ വേണ്ടാ എന്തിനാ വെറുതെ ഒരു.......
ഇങ്ങനെ പലവിധ മോഹങ്ങളോടെ ജോയുടെ ഇളിഞ്ഞ മുഖം കാണാനുള്ള കൊതിയോടെ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ എന്നെ കാത്തിരുന്നത്...തികച്ചും ഹൃദയഭേദകമായ ഒരു കാഴ്ചയായിരുന്നു....
ഒരു തമിഴന്‍ കുട്ടി....ഏഴോ എട്ടോ വയസ്സുണ്ടാവും.... തനിച്ചല്ലാ.... കൈയ്യിലൊരു ചെറിയ പെണ്‍കുട്ടിയും... കൈയ്യും നീട്ടി നില്‍ക്കുന്നു....
മാറി നിന്നിട്ടും കണ്ണുരുട്ടി കാണിച്ചിട്ടും ഒന്നും ഒരു രക്ഷയുമില്ല.... ചേച്ചീ ചേച്ചീ എന്നു വിളിച്ചു പിന്നാലെ തന്നെ...
ആ ജോ ആണെങ്കില്‍ ഇതും കണ്ടു രസിച്ചിരിപ്പാണു...ഈ കുട്ടികളാണെങ്കില്‍ അവനെ മൈന്‍ഡ് ചെയ്യുന്നതേ ഇല്ല... ആല്ലെങ്കിലും എന്റെ പുറകെ നടക്കലാണല്ലൊ ഈ കഷ്ടകാലത്തിനിപ്പോള്‍ ജോലി...
ആ തമിഴനേയും കുറ്റം പറയാന്‍ വയ്യ... എന്നെ കണ്ടപ്പോള്‍ തന്നെ ഇത്തിരി മനസ്സലിവുള്ള കൂട്ടത്തിലാണെന്നു മനസ്സിലായിട്ടുണ്ടാവും....
എന്തിനധികം പറയുന്നു... മൂന്നു ദിവസമായി ഭക്ഷണം കഴിച്ചിട്ടു എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു കേട്ടതോടെ എന്റെ ഉള്ളിലും ഒരു കാരുണ്യത്തിന്റെ ഉറവ ഒഴുകാന്‍ തുടങ്ങി... ആകെ കൂടി കൈയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന അന്‍പത് രൂപയും പോക്കറ്റിലാക്കി ആ മിടുക്കന്‍ കുട്ടി നടന്നു നീങ്ങുന്നത് ഞാന്‍ നിറഞ്ഞ മനസ്സോടെ നോക്കി നിന്നു... അധികനേരം നോക്കി കണ്ണു നിറയാന്‍ അവസരം കിട്ടിയില്ല...ബസ് വന്നതു കാരണം

കഴിഞ്ഞില്ല കഥ.....
തുടങ്ങാന്‍ പോകുന്നതേ ഉള്ളൂ....

ബസ്സില്‍ നിന്നിറങ്ങി ആ തമിഴ് പയ്യനും കുട്ടിയും നടന്നു പോകുന്നത് ഞാന്‍ അഭിമാനത്തോടെ നോക്കി നിന്നു .... മൂന്നു ദിവസത്തിനു ശേഷം അവരിന്നു വയറു നിറച്ചും ഭക്ഷണം കഴിക്കാന്‍ പോകുന്നു...എന്റെ മനസ്സിങ്ങനെ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി വരികയായിരുന്നു....
എന്നാല്‍ എന്റെ സകല പ്രതീക്ഷകളേയും തകിടം മറിച്ചു കൊണ്ട് ഹോട്ടലുകളിലൊന്നും കയറാതെ അവനിങ്ങനെ നടന്നു നീങ്ങുകയാണു... അവസാനം അതു സംഭവിച്ചു...
ഒരു കടയുടെ മുന്നില്‍ അവന്‍ നിന്നു....
കടയിലേക്കു കയറി പോയി ...........
മുഴുവന്‍ രൂപക്കും ലോട്ടറി ടിക്കറ്റും വാങ്ങി സന്തോഷവാനായി മടങ്ങുന്നത് ഞാന്‍ നിറഞ്ഞ മനസ്സോടെ നോക്കി നിന്നു...

ഒരാഴ്ച മുത്തശ്ശിയുടെ കാലു തിരുമ്മിക്കൊടുത്തു ഞാന്‍ സമ്പാദിച്ച പൈസയായിരുന്നു....

അല്ലെങ്കിലും ഇതിപ്പൊ ഒരു പതിവാ...
ഞാനെന്തു ചെയ്താലും.....

---- This message contains Malayalam characters. If you have problem in reading it please change the encoding type to UTF-8. This can be done by clicking on View -> Encoding -> Unicode-UTF8 in Internet Explorer. Please visit www.keraleeyam.cjb.net for malayalam font and Malayalam text editor----